Omar Khayyám werd ‘big business’ in de Verenigde Staten. Een bespreking door Charles Eliot Norton in de North American Review (1869) van FitzGeralds tweede versie van zijn vertaling, trok veel aandacht. Er ontstond een grote vraag naar uitgaven van de Rubáiyát en de beperkte oplage die Quaritch had laten drukken, was verre van voldoende om aan die vraag te beantwoorden. Enthousiaste liefhebbers begonnen hun eigen exemplaren te drukken, en toen in 1884 Vedders geïllustreerde editie verscheen, die in zes dagen was uitverkocht, ontstond er een echte Omar Khayyám rage in de USA.

Niettemin duurde het tot 1900 voordat een Amerikaanse Omar Khayyám Club werd opgericht. Initiatiefnemers waren Eben Francis Thompson en Nathan Haskell Dole. Naar het voorbeeld van de Engelse Club, kwam de Amerikaanse club jaarlijks bij elkaar voor clubdiners. Ook hier werden voor die gelegenheden fraai uitgevoerde menukaarten vervaardigd.

Het verschil met de Engelse club was gelegen in de meer serieuze benadering door de Amerikanen. Behalve een jubileumboek verschenen er studies en andere uitgaven, en voor de leden en gasten van de Club werd een reeks van miniatuuredities gemaakt, gedrukt door de Rosemary Press.

In 1909 organiseerde de Club een festival ter gelegenheid van van FitzGeralds 100ste geboortejaar en het 50-jarig bestaan van zijn vertaling. Hoelang de Club heeft bestaan is niet met zekerheid te zeggen. Het laatste tastbare bewijs is een menukaart voor een clubdiner in 1936.

Twenty years of the Omar Khayyám Club of America. Privately printed by the Rosemary Press, 1921.

Some doings of the Omar Khayyám Club of America. A toast to the dead and book notices. Also list of the publications of the Rosemary Press. Rosemary Press. Privately printed for the use of the Members of the Omar Khayyám Club of America, 1922.